Muśnięcie, Cięcie, Ślizg 🍒

Punktem wyjścia do tego przedsięwzięcia, które było częścią wystawy „Krzycz siostro krzycz” była praca warsztatowa z dziewczynami z poprawczaka w Radzionkowie pod Bytomiem. Główną intencją artystki było stworzenie opowieści kobiet młodego pokolenia, które znalazły się w sytuacji zamknięcia.

Czy mogę mieć nadzieję na normalne życie po wyjściu?

Dziewczyny na prośbę artystki zbudowały makietę wymarzonego domu – nie miały żadnych ograniczeń, mogły w pełni wyrazić to, co mają w sercach.

Z Patrykiem Dariuszem Gackim po analizie domków, opracowali ruch, który miał pokazać moment emancypacji i siłę dziewczyn. Punktem wyjścia do ich wspólnej pracy była metoda choreografa i tancerza – Rudolfa Labana i hasła: muśnięcie, cięcie, ślizg. Ruchy wykonywane przez dziewczyny kończą się strzepnięciem uwalnianiem. Z przygotowanej choreografii powstało wideo, w którym głos Agaty Cukierskiej, kuratorki wystawy pojawiający się w tle obrazu, opisuje idealny dzień. Prześwieca przez niego tęsknota za normalnością. Wideo prezentowane było jako projekcja, która przesączała się przez instalację z koronek inspirowanych koronkami śląskimi. Wykonała je matka artystki, Beata Młynarczyk-Gryka. Symbolicznie reprezentują one dzierganie problemów, gestów, odnoszą się do zaplatania lub splątania.

Kuratorki: Agata Cukierska, Katarzyna Kalina
Tekst: Agata Cukierska, Katarzyna Kalina
Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom (PL)
Zdjęcia: Marcin Polar
Współpraca choreograficzna: Patryk Dariusz-Gacki
Instalacja: Barbara Gryka, Beata Młynarczyk-Gryka

Wymiary: 700 x 300 cm